مدل سازی حفاظ در مقابل تابش گامای ناشی از ریزش اتمی یک انفجار اتمی با استفاده از کد mcnp

اثرات سلاح های هستهای در فواصل دور از نقطه انفجار به واسطه ریزش های اتمی قابل توجه می باشد. لذا تعیین ساختار پناهگاه در مقابل این تابش ها از اهمیت خاصی برخوردار است. برای دستیابی به دز استاندارد از کد محاسباتی mcnp استفاده می گردد. این محاسبات با تغییر ضخامت و نوع مواد مختلفی که می توانند بعنوان حفاظ در مقابل تابش گاما قرار گیرند انجام گردید. در این پایان نامه فقط اثر تابش گاما بررسی گردید همچنین شرایط فیزیکی پناهگاه از جمله ارتفاع از سطح دریا، جهت وزش باد، شکل پناهگاه و... لحاظ نگردید. معیار ارزیابی کیفیت پناهگاه تضعیف انرژی یک فوتون گاما در اثر نفوذ به درون پناهگاه است. هم چنین با استفاده از رابطه (که در آن t ضخامت لایه حفاظ و µ ضریب تضعیف است) تضعیف انرژی محاسبه می¬گردد. در ادامه مقایسه¬ای بین روش محاسباتیi و روش mcnp انجام گرفته است. برای حفاظ فوقانی پناهگاه از بتن سرپانتین، بتن باریت، آلومینیوم و سرب استفاده می¬شود. میزان دز رسیده حاصل از گامای انفجار با استفاده از کد محاسباتیmcnp به ازای یک فوتون گاما برحسب واحد mevبرای این مواد محاسبه شد. در ادامه با استفاده از روابط موجود میزان دز را بر حسب rad برای چهار ماده بدست می آوریم و در نهایت مقادیر مناسب ضخامت برای تامین دز استاندارد (در مقایسه با دز استاندارد50 rad برای انسان) بدست می آید.